Lajme

Viruse “zombie” nën akull: A po afron pandemia e radhës nga Arktiku?

Pas goditjes globale të shkaktuar nga pandemia e Covid-19, bota shkencore mbetet në kërkim të burimeve të mundshme të kërcënimeve të reja shëndetësore. Një nga këto kërcënime, gjithnjë e më shpesh i përmendur nga ekspertët, është një sëmundje hipotetike, e njohur si “Sëmundja X”.

Por sipas zbulimeve të fundit shkencore, burimi i saj i mundshëm mund të mos jetë një treg i lagësht apo laborator, por vetë Arktiku – i ftohtë, i largët dhe… duke u shkrirë.

Akulli që fsheh mikrobe të lashta

Me ngrohjen globale që vazhdon me ritme alarmante, permafrost-i (tokë e ngrirë në mënyrë të përhershme) në rajonet arktike po shkrihet. Dhe bashkë me të, po zbulohen mikrobe që kanë mbijetuar për mijëra vjet nën shtresat e akullit. Shkencëtarët flasin për viruse “zombie” – mikroorganizma që kanë qenë në gjumë për epoka të tëra dhe që tani mund të rikthehen në lojë. Disa prej tyre janë rikthyer tashmë në jetë në laboratorë, përfshirë një virus që ishte ngrirë për 48,500 vjet.

“Shkrirja e akullit nuk përfaqëson vetëm një problem ekologjik, por edhe një kërcënim për shëndetin publik global,” paralajmëron Dr. Khaled Abbas nga Universiteti i Sharjah. Ai thekson se zhdukja e barrierave natyrore ndërmjet njerëzve, kafshëve dhe mikrobeve të lashta mund të krijojë terrenin e përsosur për sëmundje të reja, për të cilat trupat tanë janë tërësisht të papërgatitur, përcjell albinfo.ch.

Raste konkrete dhe paralajmërime

Në vitin 2016, një shpërthim antraksi në Siberi vrau një fëmijë dhe infektoi dhjetëra të tjerë. Burimi? Një kafshë e infektuar që kishte qenë e ngrirë për dekada. Studiuesit gjithashtu kanë zbuluar viruse të panjohura më parë në akullnajat kineze – të datuara më shumë se 40,000 vjet më parë.

Në kushte laboratorike, disa prej këtyre viruseve janë ende aktivë dhe të aftë të infektojnë qeliza të gjalla. Nëse ndonjëri prej tyre gjen mënyrën për të kaluar te njerëzit, përmes kafshëve apo ujit, pasoja e mundshme është një pandemi me përmasa të paparashikuara.

Rreziku që vjen nga harresa

Arktiku ka infrastrukturë të dobët shëndetësore dhe mungesë kapacitetesh për të përballuar shpërthime epidemike. Një sëmundje që shpërthen aty mund të kalojë pa u vënë re, derisa të jetë tepër vonë për ta frenuar.

Dr. Abbas thotë se “ajo që ndodh në Arktik nuk qëndron në Arktik”. Sipas tij, ndikimet e stresorëve mjedisorë janë globale, dhe zgjimi i një sëmundjeje zoonotike në veri mund të ketë efekt domino në të gjithë planetin.

Një thirrje për vigjilencë

Ndërkohë që bota përqendrohet në ndërtimin e mureve kundër pandemive të ardhshme, një pjesë e mohuar e rrezikut mund të jetë nën këmbët tona – ose më saktë, nën akullin që po shkrin çdo ditë. Nëse viruse të lashta rikthehen në qarkullim, historia mund të mos përsëritet – por të jetë më e egër dhe më e paparashikueshme.

Në një epokë të klimës që ndryshon, edhe sëmundjet mund të kenë një cikël ringjalljeje. Dhe kjo nuk është më vetëm një fabul shkencore – është një sfidë reale për shkencën, politikën dhe vetë mbijetesën njerëzore.