Lajme

Një dimër pa mungesë energjie në horizont në Zvicër, por rreziku nuk është zhdukur

Ndryshe nga dimrat e viteve 2022-2023 dhe 2023-2024, ky nuk duhet të karakterizohet nga rreziku i mungesës së energjisë në Zvicër, falë një situate më të favorshme globale. Por ky pushim nuk duhet domosdoshmërisht të zgjasë në afat të gjatë, paralajmëron një inxhinier energjie.

Këtë vit, Konfederata nuk po drejton një fushatë parandaluese për t’u kërkuar njerëzve të kursejnë energji për të kaluar dimrin. Situata është lehtësuar si në tregun e gazit, ashtu edhe në atë bërthamor.

Evropa, përfshirë Zvicrën, është larguar nga gazi rus që nga fillimi i luftës në Ukrainë dhe tani po blen nga Shtetet e Bashkuara të Amerikës, përcjell albinfo.ch.

Nga ana e energjisë elektrike, centralet bërthamore franceze, shumë prej të cilave u mbyllën dy vjet më parë, prodhojnë mjaftueshëm për të eksportuar në Zvicër, ku 70% e energjisë së përdorur vjen nga jashtë.

Jo në afat të gjatë

Megjithatë, ky pushim mund të mos zgjasë nëse ritmi i rinovimit të instalimeve bërthamore evropiane nuk rritet, vlerëson Marc Müller, inxhinier energjetik. “Një termocentral bërthamor është si një makinë me 400,000 km (…): a priori funksionon, por mund të keni një avari”, u shpreh ai për RTS.

Sipas tij, termocentralet bërthamore evropiane, të cilat janë “të gjitha në fund të jetës së tyre ose në moshë të shtyrë” duhet të zëvendësohen. Megjithatë, “ritmi aktual nuk është i mjaftueshëm. Kështu që një ditë apo një tjetër do të gjendemi sërish në një situatë problematike”, parashikon Marc Müller.

Zgjidhja është e thjeshtë, sipas Jacques Mauron, CEO i grupit E: ne duhet të prodhojmë më shumë në tokën zvicerane. Dhe ne mund ta bëjmë këtë, beson ai. “Ne kemi mjaft burime të rinovueshme për të pasur pavarësinë tonë energjetike”. Por kjo nënkupton “të pranojmë se duhet të ndërtojmë infrastrukturën e nevojshme”, shton ai.

Zhvillimi i energjisë së erës

Për të qenë edhe më komode, Zvicra ka dy mënyra “plotësisht të rinovueshme” për të prodhuar më shumë energji elektrike gjatë dimrit, tregon gjithashtu Jacques Mauron.

“E para është pjesa e ngritjes së digave ku ne rrisim rezervat e ujit për të mbajtur më shumë gjatë dimrit”, shpjegon ai. Mjeti i dytë është zhvillimi i energjisë së erës. “Në Zvicër jemi vërtet prapa”, beson ai.

Ai thekson se Zvicra ka bërë përpjekje “gjatë dy vjetëve të fundit” për të zhvilluar fotovoltaikë, por kjo energji është e pamjaftueshme në dimër. “Ajo prodhon vetëm një të katërtën e energjisë elektrike gjatë semestrit të dimrit”, thotë ai. Energjia e erës, e cila prodhon “dy të tretat e energjisë së saj gjatë semestrit të dimrit”, është pra, sipas tij, “një energji që kombinohet jashtëzakonisht mirë me fotovoltaikët” dhe “me kapacitetin e ruajtjes hidraulike”.