Kosova

“Ah, Kosova ime”: Një “ndërkombëtare” gjermane shkruan roman për Kosovën

Methild Henneke ka shërbyer për shtatë vjet në Unmik, në Kosovë, pastaj ka punuar si gazetare në Gjermani. Së fundi, ajo befason me romanin "Ach, mein Kosovo"

Heroi i romanit  “Ach, Mein Kosovo” (“Ah, Kosova ime”) i bashkohet Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës në vitin 1998, por më pas e ndërron pushkën me stetoskop, sepse ai, para se të shkonte në luftë, kishte qenë duke studiuar për mjek.

Taras Galani kishte jetuar disa vite në Gjermani. Por asgjë nuk mund ta ndalojë kthimin në atdhe pasi situata atje përshkallëzohet, transmeton albinfo.ch tekstin prezantues të romanit, nga botuesi i tij PalmArtPress.

Romani i autores gjermane Mechthild Henneke bazohet në ngjarje të vërteta dhe trajton tema të kohës sonë: luftën, ikjen dhe jetën mes dy kulturave. Autorja shtron pyetjen: Për çfarë ia vlen të luftosh? Dhe për më tepër: çfarë i bën lufta njeriut?

Ishte viti 1998. Taras Galani  26-vjeçar po punonte prej 6 vitesh në urgjencën e spitalit në Bad Neuenahr-Ahrweiler, si infermier dhe, paralelisht me punën, studionte për mjekësi. Ai është prej 5 vitesh me Karlën, prindërit e saj e trajtojnë si djalë të tyre,

DEU, Berlin, 2021-10-13: Autorin Mechthild Henneke, Portrait, Fotoshooting, Personen, Kultur, Medien, Literatur, KBdig [ (c) AKUD/Lars Reimann, es gelten die AGB des Fotografen: www.akud.com]
Por Tarasi vendos të kthehet në vendin e tij në Kosovë për t’iu bashkuar UÇK-së. Miqtë e tij Topi, Edi dhe Afrimi janë gjithashtu rrugës për në Kosovë, sepse nuk duan më të shohin serbët duke shtypur popullin e tyre.

Tarasi po bënte luftë, në vendin e tij, kundër fuqisë superiore të serbëve. Në mes të kaosit dhe luftës, ai sheh përsëri prindërit dhe një pjesë të familjes së tij, transmeton albinfo.ch. Ushtarët serbë sulmojnë fshatrat, nxjerrin burrat nga shtëpitë e tyre, shumë prej tyre, thjesht pushkatohen, të tjerë rrëmbehen… Tarasit i kërkohet të drejtojë një spital… Gjatë ditës ai drejtonte zyrën e mjekut të përgjithshëm, natën, spitalin fushor – me gjithnjë e më shumë të plagosur e të vdekur.

Romani bazohet pjesërisht në ngjarje reale. Temat si lufta, ikja, identiteti midis dy kulturave janë komponentët qendrorë të fabulës së romanit. Protagonisti, Tarasi, pasqyron shumë mirë nxitjen e dëshirës për të ndihmuar atdheun e tij, edhe pse për vete ka një të ardhme të re dhe të sigurt në një vend tjetër si refugjat.

Për romanin kanë shkruar ditëve të fundit edhe mjaft gazeta gjermane. Gazeta “Berliner Zeitung” është njëra prej tyre.

“Shumë lexues të gazetës sonë  janë të njohur me Mechthild Henneke si autore të raportimeve, portreteve të botuara në këtë gazetë. Politologia ka shkruar për luftërat ballkanike në vitet`90 të shekullit të kaluar derisa ndërroi rol dhe shkoi vetë në rajon me një organizatë humanitare”, shkruan gazeta e njohur gjermane.

Duke filluar nga viti 2001, ajo ka shërbyer për shtatë vjet në Misionin e Kombeve të Bashkuara në Kosovë. Prej kohësh, Henneke punon sërish si gazetare në Gjermani. Por tani ajo befason me një ndryshim të ri të rolit: Sapo është botuar romani i saj “Ach, mein Kosovo” (“Ah, Kosova ime!”).

E pyetur nga gazeta përse kishte zgjedhur romanin për të trajtuar temën e Kosovës, Henneke, veç tjerash, thotë: Kjo është e vetmja mënyrë për të shkruar për njeriun për të cilin po flas. Ai është një hero pozitiv, nëse dëshironi, por është gjithashtu një hero që ka vuajtur shumë nga ajo që ka bërë dhe përjetuar, përcjell albinfo.ch.

Naim Bardiqi, që është “modeli” i protagonistit të romanit, në atë kohë ishte student i mjekësisë në Gjermani. Ai nuk kishte kryer as ndonjë kurs fizik kur i qe bashkuar Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës.

Gjatë kësaj lufte ai ka lëvizur nga një vend në tjetrin me çantën e tij me ilaçe, ka nxjerrë plumba, është kujdesur për plagët, ka amputuar gjymtyrë njerëzish, ka shpëtuar jetë njerëzish. Vetëm kur u bëmë miq, unë munda ta kuptoja në thellësi historinë e tij. Në situata ekstreme, njeriu tejkalon veten, kjo dihet.

Ai e ka përjetuar këtë, por edhe vetë është dëmtuar jashtëzakonisht shumë. Ai nuk ndihet si hero, ndihet bosh. Kjo diskrepancë nuk më ka lëshuar më asnjëherë pastaj.

Duke shkruar, vija re se sa shumë isha marrë me temën e luftës. Gjyshi im ka rënë në luftë, unë jam rritur me pikëllimin e nënës për të. Dhe pastaj ndodhi përsëri luftë në Evropë. Unë me vetëdije e ekspozova veten ndaj kësaj kur u paraqita vullnetare për një OJQ, në vitin 1999. Atje kam qëndruar vërtetë përpara varreve masive, disa prej të cilave kishin ende kocka të dala jashtë. Kjo më preokuponte çdo ditë që atëherë, kështu që më duhej të vazhdoja ta përpunoja gjithë këtë në kokën time.

Lufta në Kosovë ishte ireale. Kam përjetuar kaq shumë, kam folur me kaq shumë njerëz. Nuk donin që unë të shkruaja për ta… Shumë gjëra të gabuara ndodhin në një luftë. Nuk ka luftë të pastër. Dhe pas kësaj pata diçka si një bllokadë krijuese.

Romani më dha mundësinë të tregoja shumë histori, dhe jo vetëm të Naimit. Duke shkruar roman nuk më duhej të ndihesha aq e përkushtuar ndaj së vërtetës sikur diuhet të jesh kur shkruan si gazetar, përcjell albinfo.ch. Pra, mund t’i bashkoja gjërat, t’i zgjeroja, t’i lija jashtë – të gjitha. Madje edhe një përvojë të nënës sime e kam treguar në këtë mënyrë. Ky është një libër kundër luftës”, përfundon Methild Henneke, autore e romanit “Ach, mein Kosovo”.

(Foto: nga FB i autores).