Integrimi

Diaspora turke në Gjermani voton për presidentin turk

Për turqit në Gjermani ishte një premierë: për herë të parë ata patën mundësi të votonin në Gjermani për zgjedhjet presidenciale turke. Por vend për eufori duket se nuk ka

Pas katër ditësh të dielën morën fundit votimet e para turke në Gjermani. Rreth 1,4 milionë qytetarë turq që jetojnë në Gjermani ishin të ftuar në të gjithë vendin për të zgjedhur presidentin e ri të vendit të tyre. Turqia kishte ngritur për këtë qëllim shtatë qendra gjigante votimi – në stadiumin olimpik të Berlinit dhe në salla të mëdha në Hanover, Dyseldorf, Esen, Frankfurt, Mynih dhe Karlsruhe. 

Autoritetet turke u treguan të rezervuar në lidhje me informacionet mbi numrin e votuesve. Vetëm zëvendëskonsullja në Dyseldorf tha se sipas përllogaritjeve paraprake votat e tyre i kanë hedhur deri në 25.000 nga 260.000 personat me të drejtë vot, shkruan dw.de. Që para votimeve kishte pasur dyshime se distancat shpesh të largëta për në qendrat e votimit dhe procedurat e komplikuara të regjistrimit do t’i bënin shumë votues të mos merrnin pjesë në zgjedhje.

Ishte hera e parë që në Gjermani u zhvillua një votim turk. Deri tani votuesve u duhej gjithmonë të udhëtonin për në Turqi nëse donin të hidhnin votën e tyre. Kutitë e votimit do të transportohen tani me avionë nga Gjermania për në Turqi. Numërimi i tyre do të bëhet vetëm pas datës 10 gusht, pra pas zhvillimit të zgjedhjeve presidenciale edhe në Turqi.

Policia e kishte klasifikuar organizimin e zgjedhjeve si një veprimtari me shumë pjesëmarrës dhe ishte e pranishme në të gjitha shtatë qendrat e mëdha të votimeve në terren. Sipas policisë gjatë zgjedhjeve nuk kishte pasur incidente. Vetëm të dielën pasdite tre burra protestuan përpara stadiumit Olimpik të Berlinit kundër partisë në pushtet AKP të kryeministrit dhe kandidatit për president Rexhep Tajip Erdogan.

Pakënaqësi shkaktoi megjithatë fakti se Turqia nuk u lejoi gazetarëve që të hynin në qendrat e votimit. Shoqata Gjermane Gazetarëve (DJV) dhe Shoqata e Gazetarëve dju e konsideruan këtë qëndrim si një cenim të lirisë së shtypit.