Gjon’s Tears në intervistë për median zvicerane, flet për Kosovën

Pas paraqitjeve të dukshme në televizion, Gjon’s Tears nga Fribourg publikoi albumin e parë në mars. I rikthyer për t’u vendosur në brigjet e liqenit të Gjenevës pas një vizite në Paris, këngëtari kthehet në Helvetica në rrugëtimin që e bëri një nga flamurtarët e muzikës zvicerane.

Nga “Zvicra ka talent të jashtëzakonshëm” në 2012 në vendin e tij të tretë në Eurovizion në 2021, përmes një gjysmëfinaleje të The Voice France në 2019, Gjon’s Tears pa karrierën e tij të lind e më pas shpërtheje para kamerave televizive. Një veçanti që ai e shikon sot me krenari, por edhe me shumë distancë kritike.

“Kam filluar të bëj emisione televizive kur isha fëmijë, me një sy shumë të pafajshëm”, shpjegon Gjon Muharremaj, emri i tij i vërtetë, në emisionin Helvetica të shtunën.

“Duke qenë se nuk kishte ende fuqinë e rrjeteve sociale, vërtet munda t’i konsideroja këto transmetime si lojë”, shton Gjoni me origjinë kosovare.

Por gjërat kanë ndryshuar shumë që nga fillimet e tij.

“Sot, gjithçka që duhet të bëni është të bëni një gabim të vogël që ajo të shihet vazhdimisht nga të gjithë në të gjitha platformat ekzistuese. Nuk është më një lojë. Ndikimi e rrjeteve sociale është aq e rëndësishme sa kur vendosim të shkelim në këtë lloj programi, nuk duhet të harrojmë se është mbi të gjitha televizioni, jo muzika”, thotë 25-vjeçari.

Gjon’s Tears kujtojnë, megjithatë, se këto përvoja ishin “jashtëzakonisht të dobishme” për të për t’u zhvilluar, për t’u profesionalizuar, për të kuptuar se si të sillej para një aparati fotografik dhe për të përcaktuar mesazhin që donte të sillte në imazh. Një eksperiencë që ai tashmë e vë tërësisht në shërbim të muzikës, veçanërisht në “The Game”, të publikuar në mars. Një album i parë në të cilin ai kujton disa episode të jetës së tij, me një dëshirë të deklaruar për të ngjallur emocione.

“Ishte gjyshi im ai që më besoi i pari dhe më kërkoi të këndoja. E përloti. E kuptova në atë moment fuqinë e emocionit dhe doja ta vendosja mbi gjithçka në muzikën time”, tregon Gjon’s Tears.

Gjatë këngës “Silhouettes” ai evokon edhe luftën në Kosovë përmes një homazhi për gjyshen e tij. “Dhe pastaj, ka edhe njëfarë krenarie që vjen nga populli shqiptar dhe kosovar. Gjithmonë kam pasur pak turp. Në shkollë njerëzit më thërrisnin me emrin tim, më pyesnin se nga vija… Unë u përgjigja se vija nga këtu, nga Zvicra, por kur shkova në Kosovë dhe pashë kushtet e jetesës, ndjeva se nuk vija nga atje”, shpjegon ai.

“Në moshën 18-vjeçare, kur takova Akademinë Gustav dhe Pascal Vonlanthen: ai më tha të jem plotësisht krenar për atë që jam dhe të mos kisha frikë të këndoja shqip nëse doja. Aty fillova të kuptoj fuqinë e multikulturalizmit dhe doja ta parashtroja atë”.

Kjo është edhe një nga arsyet që e shtyu artistin të marrë pjesë në Eurovizion.

“Doja të tregoja se Zvicra nuk ishte vetëm Zvicra shoviniste, por edhe e dashuruar me kulturat e tjera”.

Ai gjithashtu përfundoi duke gjetur këtë Zvicër pas një përvoje pariziene “me dy tehe”, përmbledh ai. “Kishte takime të jashtëzakonshme, veçanërisht me idhullin tim Isabelle Huppert, një ditë para publikimit të albumit. Në album ka pasur edhe pjesëmarrjen e Ibrahim Maalouf dhe Zazie”, thotë ai.

“Por kam pasur edhe një përvojë të caktuar të underground-it, të klisheve që kemi ndonjëherë të viteve ’80. Ka ende gjëra që janë të vërteta dhe që janë më pak të bukura. Ne nuk kemi domosdoshmërisht të njëjtat shanse”, kujton këngëtari i ri.

“Në Paris, nuk jam ndjerë kurrë si në shtëpinë time. Në Broc, kur bie shi ka erë çokollatë. Më duhej të gjeja një element natyror, të gjendesha në buzë të ujit”, buzëqesh ai.

Prandaj ai u vendos në brigjet e liqenit të Gjenevës, ku tashmë po punon për projektin e tij të radhës muzikor. “Kam dëshira shumë specifike për bashkëpunime, do të marr kohën që duhet. Unë gjithmonë e kam prioritet cilësinë”, paralajmëron ai. Dhe pas një albumi të parë shumë të fokusuar në zërin e tij, ai beson se ka “ende shumë rrugë për të bërë me pianon”.

“Në këtë album të parë, pata rastin të punoj me Tim Bran, producentin e London Grammar dhe Paul McCartney. Dua të kem të njëjtat kushte për të ardhmen”, vijon ai.

“Unë gjithashtu dua të eksploroj gjuhën angleze, shkrimet e Joni Mitchell, Tori Amos… Por për këtë, do të më duhej të shkoja në Angli ose Gjermani”, përfundon këngëtari me origjinë nga Kosova./RTS

---